Mijn eerste blogbericht vanop Surinaamse bodem :)
Het avontuur is op maandag allemaal begonnen met de trein in Mechelen.
Op spoor 8 zat ik dan te wachten op de trein naar Roosendaal.
Mama zat naast me. Voelde me niet goed. Alles moet ik hier achterlaten :(
De trein was aangekomen en het afscheid was hard, maar eens ik op de trein stapte moest ik wel verder.
En dan deed ik ook. Dit helemaal naar Rotterdam en Schiphol.
Ik zeg u, Schiphol is een beest van een luchthaven. Toch uiteindelijk de juiste incheckingang gevonden en de juiste gate (helemaal de laatste gate omdat het vliegtuig 1 uur vertraging hard, grmbl).
De moment was aangebroken, de rit van 9u was eindelijk daar. Geen weg meer terug.
Daar zat ik dan, op een stoel, in een mega-vliegtuig, naast 2 Hollandse dames die naar hun familie reisde.
2x warm eten, 3 films en 1 aflevering van New Girl later waren die 9u EINDELIJK voorbij.
Op de vlieghaven van Zanderij aangekomen was het tijd om mijn visum te laten bestempelen. Rijen aangeschoven voor 2 stempeltjes.
Daarna werd ik in een super grappig busje en nog een hoop andere mensen en valiezen naar Paramaribo gebracht.
Een dik uur rijden was het naar Paramaribo.
Tijdens de rit zijn pas mijn ogen open gegaan! (hoewel ik dan al heel lang onderweg was)
Wat ik daar gezien heb brengt je echt tot het besef van woooow!!! Wat heb ik het in men eigenlijk leven, of zelfs zo dadelijk in de stad waar ik zal verblijven, het heel goed!
Mensen leven in zelfgebouwde hutten, geen school of supermarkt direct in de buurt, mensen leven van zelfgekweekte groenten, een grote bevoorrading rijst, leven van visvangst, lopen met heel weinig of zelfs geen kledij.
De beelden van op tv of internet werden voor mij duidelijk werkelijkheid.
Zo triest.
Aangekomen in de stad en aan mijn woonst, maakte ik kennis met Anwar, de huisbaas.
Vriendelijke jongen met steeds een glimlach op zijn gezicht. (eigenlijk elk moment van de dag)
Ik werd doorheen het huis geleid en maakte kennis met Suraya. Een Nederlands meisje van 19 die hier van april tot november stage doet in een hotel.
Daarna installeerde me ik nog in mijn kamer en kroop ik heel rap mijn bed in.
Zoveel indrukken, belevenissen en informatie op de eerste dag, mijn lichaam had rust nodig.
Natuurlijk, wat zegt je lichaam als je om 22u plaatselijke tijd gaat slapen? "ik ben wakker" om 5u s'ochtends.
Gedaan met slapen dus. Niet alleen omdat ik uitgerust was, maar ook omdat het veel te warm was/is.
Overdag lopen de temperaturen op tot 32°C (DUS, wat zitten jullie daar te klagen en te zeuren over die warme 27°C?!) en savonds kan het afkoelen tot 28°C (chanceke^^).
Al goed heb ik een ventilator op de kamer dat me door weer en wind brengt :)
Ook heb ik een zeer mooi muggennet in de kamer hangen, het is namelijk helemaal in het roze, helemaal iets voor mij!
Dag 1 van mijn avontuur begint, tijd om de stad in te gaan om ze te ontdekken, winkeltjes verkent, op zoek gegaan naar een bankautomaat voor men Surinaamse dollars en gezocht naar een eetbaar ontbijt. Uiteindelijk heb ik dat ook gevonden. Met een Roti en een flesje water in de hand, liep ik langs de Surinaamse rivier naar mijn afspraak op het kantoor van Blue Frog Travel (mijn verantwoordelijke correspondentie van hier) om een kennismakend gesprek te houden + de planning van de komende weken te overlopen.
Het ziet er naar uit dat ik nog behoorlijk toffe weken zal hebben.
Deze eerste week heb ik een rustige en verkennende week. Vandaag ben ik in contact gebracht met een ander meisje die ook vrijwilligerswerk in Paramaribo heeft gedaan, maar jammer genoeg moet ze donderdag alweer naar huis. (ik ga dan ook morgen haar laatste avondmaal met haar doorbrengen).
Deze namiddag nog even de stad wat verkend, maar ook niet lang, want toen had ik ineens door dat ik verbrand was, tijd om dus terug naar huis te gaan. Thuis nog wat in de zetel gezeten, facebook en mail gecheckt, maar vooral ook de tv gecheckt en goe gelache met de Surinaamse muziek. (dat zal hier nog grappig worden met die muziek)
In de late namiddag nog een citytour met de auto gemaakt, samen met het meisje van in de middag(Iris) en nog een andere jongen (Roy). Hierbij kregen we de hele geschiedenis van Suriname te horen en enkele boeiende plekken van de stad te zien. Uiteindelijk ben ik met Roy ook s'avonds nog iets gaan eten.
Voldaan van het eten en van de eerste dag keer ik terug naar huis. Daar nog even met Suraya gepraat, douchke genomen, mijn vriend Lasko de venitalor aangezet en dan begonnen aan dit blogbericht :)
Morgen ga ik voor het eerst naar de supermarkt (sowieso dat het een gevoel ga geven alsof ik Disneyland zit ofzo), daarna ga ik een fiets huren bij de Zus en zo. Jawel hoor, de thuis-fan komt weer naar boven! Nu dat ik de laatste twee weken van Thuis moet missen... snif snif... moet ik het met iets vervangen. De Zus en zo is een heel gezellige plek om te eten of te drinken en hebben een fietsenverhuur.
S 'avonds eet ik er dan ook omwille van het afscheid van Iris, het meisje met wie ik als eerste in contact ben gekomen.
Donderdag zal ik men plaats van vrijwilligerswerk bezoeken en bespreek ik de planning.
Vrijdag zal nog een rustig dagje worden en in het weekend ga ik Brownsberg bezoeken. (hierover later meer)
P.S.: Ik ben nog op zoek naar de belgische vrijwilligers of stagiaires
Als meisje wordt je hier ontzettend veel nagefloten langs de Waterkant (gewoon negeren en doorgaan)
De busjes zijn hier hilarisch mooi versiert (foto's volgen later nog)
Het hollandse accent neem je heel rap over
En t'is ier warm!
groetjes
xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten