No Spang

Intussen is week 3 al begonnen. Wat gaat de tijd hier snel!
Na het Kinderboekenfestival was het tijd om even uit te rusten.
Op zaterdag ben ik naar de Tulip geweest. Een grootwarenhuis aan de iets grotere kant :)
Laten we het vergelijken met een Colruyt of Delhaize voor de iets rijkere Surinamers en waar je dus ook veel buitenlanders zoals ons ziet.
Na hier toch wel zeker een uur zijn binnen geweest, was het tijd om terug naar de stad te gaan. Kwestie dat we al onze boodschappen nog konden dragen :)
In de namiddag ben ik nog even de stad in gegaan om wat winkeltjes binnen te gaan, maar al snel werd deze leuke bezig opgehouden door een aantal hevige regenbuien.
Jawel, het regenseizoen is hier begonnen :(
Nog steeds is het hier 30 °C, maar af en toe durft een fixe regenbui er even door te komen. Dan kan het wel eens gebeuren dat er een straat of twee onder water staat.
In de avond heb ik gewoon lekker thuis gezeten met een filmpje.

Zondagochtend zat ik om 8.45u op de fiets om naar de kerk te gaan.
U leest het goed, ik ben naar een kerkdienst geweest!

Om 9u zat ik samen met Saskia in de kerk van Gods Bazuin.
Al snel begon iedereen te dansen en te zingen.
Iedereen was er heel mooi opgekleed, precies of ze gingen naar een trouwfeest.
De boodschap tijdens de kerkdienst van die dag : Heb respect en eer u ouders, maar ouders moeten evengoed hun kinderen liefhebben.
Een zeer mooie en herkenbare boodschap dus :)
Tijdens de verschillende bidmomenten mochten mensen vrijblijvend naar voren komen om God tot hen te laten komen. Hierbij kwam de priester met hen mee bidden. Sommige vielen zelf op de grond van spanning en volle overgave tot de Heer. Er zou bij hen een demoon in het lichaam zitten die, er door te bidden, weer vrij uit hun lichaam verdween.
Raar spektakel was het wel!
Dan was er een moment waarop alle nieuwe mensen in de kerk werden toegezongen. Ja, ook ik mocht rechtstaan en alle mensen zongen voor ons en kwamen ons een hand geven. Ze heetten ons welkom in de kerk.
Tijdens de kerkdienst werd er niet zoveel voorgelezen als bij ons in de kerk, maar eerder gebeden met verschillende liederen tot God, dit onder begeleiding van een live band en verschillende zangeressen.
Veel mooier als bij ons het kerkkoor vind ik :)
Je merkt ook wel dat de mensen hier ook veel meer diep-geloviger zijn dan bij ons. Voor hen is God echt hun held! (Misschien ook gewoon omdat hij, de geestelijke vader, diegene is die hen het meeste steun bied in moeilijke sociaal-economische tijden)
Na de kerkdienst ben ik met Saskia nog iets gaan eten bij Rituals, een leuke zaak om bagels, gebakjes en koekjes te eten. (en natuurlijk ook zeer goedkoop).
In de avond ben ik dan nog even met Soraya naar de waterkant gegaan om iets lekkers te eten en te drinken.
Daar werden we al snel aangesproken door een man die ons zo mooi vond (hoewel soraya deze keer eens niet was opgemaakt), dat hij ons wou tekenen. Dit hebben we toch maar mooi afgeslagen. Tenslotte hadden we honger en hadden we niet direct nood aan een zelfportret (geef mij dan maar een selfie).

Op maandag was ik een dagje thuis van de Stichting en ben ik o.a. naar de post geweest.
Daar heb ik een aantal kaartjes verstuurd, rararara...voor wie zouden ze zijn?
Daarna ben ik nog even de stad in gegaan, maar als snel begon er weer een regenbui voor spelbreker te zorgen en ben ik maar naar huis gegaan. Wanneer de zon er weer door kwam, heb ik natuurlijk nog even van de zon genoten.
In de avond werd ik plots aangesproken door Margot (de contactpersoon van mij hier in Suriname, die in verbinding staat met Wep in Brussel) op Facebook. Ze vertelde me dat er zo meteen een nieuwe huisgenoot zou aankomen aan de poort. Ok, plots nieuws dus, hoewel er van de huisbaas nog geen beweging te bespeuren was.
We zijn de nieuwe huisgenoot, Lisemarie dan maar beneden aan de poort gaan opwachten. Wie of wat er zou aankomen wisten we ook niet.
Niet veel later kwam er een Nederlands meisje aan en daar stond onze nieuwe huisgenoot dan. Toen waren we hier in huis met 3 :)
Die avond hebben we nog even gechilled op het balkon van de huisbaas (na een goed Surinaams uurtje was hij dan toch terecht voor de nieuwe huisgenoot te laten kennismaken met het huis).

Dinsdag werd de dag weer begonnen met een ochtendviering op de stichting.
Even later had ik een gesprek met Christine (die ook op de stichting werkt) over het Aflatounprogramma.
Ze legde me uit wat Aflatoun precies inhield.
Hier komt ie: Aflatoun is een wereldwijd programma dat kinderen uit het basisonderwijs wil inspireren om zich sociaal en economisch te versterken om veranderingen te bekomen en te werken naar een eerlijke wereld. Aflatoun heeft daarom een methode ontwikkeld waarin kinderen bewust worden van hun eigen rol om financiële en sociale verandering te kunnen verwezenlijken, dit zowel in hun eigen omgeving als over heel de wereld.
Aflatoun werkt met 5 peilers om het programma te omvatten:
-Zelfonderzoek en ontwikkeling
-Rechten en plichten
-Sparen en uitgeven
-Plannen en budgetteren
-Sociaal en financieel ondernemerschap
Met deze basis ben ik met Jolien (Jawel! ook een Vlaams meisje dat sociaal cultureel werk studeert uit Brugge) een inventaris gaan opmaken, over de peilers heen, Stichting Projecten al educatieve spelen heeft.
Daarnaast bedenk ik dan als opdracht nieuwe educatieve spelen omtrent deze 5 peilers.
Eind deze week/begin volgende week wordt dan bepaald welke spelen we verder gaan ontwerpen en uitwerken.

Verder die dag heb ik ook nog ongeveer 5000 kinderkranten, die door de Stichting zijn gemaakt, geteld in stapels van 50 om naar alle scholen/klassen in heel Suriname te verspreiden.

Na nog wat boodschappen en twee blije gezichten te zien omwille van een T-shirt van het kinderboekenfestival (is het niet Saskia en Annemiek?), ben ik de schaduw gaan opzoeken in huis.

Woensdag was het de laatste dag op de Stichting van stagiaires Max en Mike.
Twee heel fijne jongens waarmee ik al van in het begin van mijn aankomst in Suriname heb mogen kennismaken. Thanks voor de lekkere cake boys!
Later die avond ben ik vervolgens naar hun afscheidsdrink geweest in een heel gezellige bar aan het water.
Laten we zeggen dat het bier hier ook wel te smaken valt (maar geen enkel bier is beter dan het Belgische bier :) ).

Donderdag een gewoon dagje op de Stichting gehad (hoewel het de laatste dag was van Stagiaire Jolien, een Belgisch! meisje) en nog wat verder gewerkt aan de educatieve spelen. Benieuwd wat we volgende week verder gaan uitwerken.

Vandaag is het hier een warme dag van 32°C en is ne keer geen regen, jiehaa! Dus ik en Lisemarie met al onze spullen naar buiten getrokken om vervolgens hier beneden aan het huis heerlijk van de zon te genieten.
Zalig!

In de namiddag toch maar naar boven gevlucht om de schaduw terug op te zoeken. Soms is het ook een beetje teveel van het goeie :)
Ook dan nog maar even mijn was gedaan, met deze temperaturen is dat hier toch op 'ne hik en e gaa' droog.

Morgen ga ik in de namiddag naar Matapica.
(http://www.matapica.com)
Ik kijk er enorm naar uit om al die schildpadden en tropische vogels te zien!!!
Zondag (als het goed weer is) ga ik met mijn 2 huisgenootjes zwemmen en natuurlijk nog wat bruinen ;-)


Een ferme brasa (=knuffel) en no spang (=chill, alles op z'n tijd)

x


p.s.: En waar blijft die immuniteit tegen de muggen?!