Dit weekend ben ik naar Brownsberg geweest.
We reden Paramaribo uit en kwam al snel langst andere kleine dorpjes en flink wat fauna en flora.
Ook zag je de natuur steeds veranderen wat het landschap betreft.
Eerst had je de gewone dorpjes aan de rand van Paramaribo, daarna had je de dorpjes in de savanne (zij leven in het witte zand) en daarna begint het heuvellandschap.
We reden het heuvellandschap binnen en de jungle kwam al snel te voorschijn
Met een gewoon busje reden we in de jungle, maar wees gerust, dat busje kon alles. Vooral ook een hele goede chauffeur.
Aangekomen op Brownsberg stond, na een rit van 2u en half stond er ons een prachtig uitzicht te wachten.
Van op de berg heb je uitzicht op het stuwmeer.
Met dit prachtige uitzicht hadden we allemaal flink wat energie gekregen om met onze toch te beginnen richting de watervallen.
Brownsberg is op zich niet zo een hoge berg, maar wandel jij maar eens in een tropisch klimaat van 30°C.
Best wel een zware wandeling dus. Na wat zweten en zwoegen, want de trapjes tijdens de beklimming zijn niet gemaakt voor mensen met korte benen, hadden we de waterval langs de ene kant bereikt.
Het was prachtig! Net zoals op een natuurfoto op internet, MAAR DAN NU IN HET ECHT!
Tijd voor wat afkoeling dus (hoewel we deze tijdens een tropische regenbui al hadden gekregen onderweg), met z'n allen gingen we onder de waterval. Heerlijke verfrissing!
Na deze verfrissing en wat fruit en koekjes zijn we verder gegaan naar de andere waterval aan de andere kant. Een nog net iets steilere afdaling dan bij de andere, maar ook weer echt de moeite waard om naar beneden te gaan!
Deze was eerder een iets rustigere waterval, maar het was er ook gezellig vertoeven.
Toen we terug naar boven aan het wandelen waren, kwamen we een andere groep wandelaars tegen. Plots werd er een vrouw van de andere groep onwel. Dus zat er niets anders op dan deze vrouw met de draagberrie naar boven mee te sleuren.
Ook zat er in onze groep een meisje die dokter in opleiding was, best wel handig dus.
Na deze vrouw helemaal mee naar boven te hebben gedragen, kwamen we ook terug aan ons beginpunt. Juist ja, dat mooie uitzicht op het stuwmeer weer :)
Daar stond er onze een heerlijke maaltijd te wachten, met dank aan kokkin Audrey die mee was met de tour om voor de innerlijke mens te zorgen.
Na de maaltijd was het weer tijd om in de bus te kruipen (allemaal zeer fris ruikend weliswaar, Not!)
Na een uurtje verder rijden, kwamen we aan op Ston eiland.
Een prachtige verblijfplaats om de avond, nacht en volgende dag door te brengen.
Zondagochtend, wakker worden met een heerlijk ontbijt en ondertussen wordt er ook al gretig gelachen met de nachtelijke strandwandelingen die de vorige avond waren gedaan. Ze zijn geëindigd in het water (omdat niemand wist dat de bodem van het water na 1 meter ineens een flink steil stuk naar beneden ging).
Na het ontbijt was het tijd om het water op te gaan.
In een boot zijn we vertrokken met varen op het prachtige stuwmeer!
Een eind verder gevaren hebben we ons niet aan wal maar aan een boom gelegd, om op piranha's te vissen.
Jaja u leest het goed, we hebben op piranha's liggen vissen.
Maar helaas twee keer geen succes :(
Al geluk dat we die momenten ook hebben gebruikt om een beetje aan onze kleur te werken.
Maar al snel was de zon heel brandend en verscheen er bij sommige toch wel al een rood kleurtje.
Geen goede vangst, dus tijd om terug te keren.
Dan zijn we maar gaan vissen aan de stijger langs ons huisje.
En na 5 min. hadden we al beet! Jiehaa! de eerste piranha van de dag. Aan de stijger hadden we dus duidelijk meer succes.
Toch moest ik dan even de schaduw opzoeken, want het rode kleurtje begon ook bij mij te verschijnen (en jawel! ik had me goed ingesmeerd!)
Even later was het tijd om terug aan tafel te gaan en terug te vertrekken richting Paramaribo :(
Jammer genoeg was onze adembenemend mooie trip afgelopen.
Niet veel later werden in de bus enkele surinaamse songs afgespeeld, tot ineens iemand anders zijn Ipod instak en het al snel oversloeg tot Guus Meeuws en andere Nederlands klassiekers. Het werd dus nog dolle pret in de bus! (Hoe kan het ook anders, ik zat in de bus met allemaal Nederlanders).
Moe kwam ik terug thuis en was het tijd om de was te doen en men bed in te kruipen. Want er stond een nieuwe week op de Stichting op me te wachten. Deze week treffen we de laatste voorbereidingen voor het kinderboekenfestival. (een verslag hierover is te lezen in de volgende blog)
Groetjes onder de Surinaamse zon
xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten