Een nieuwe week was aangebroken.
Nog moe en met verbrande schouders, was ik opgestaan om weer naar Stichting Projekten te gaan.
Daar stonden de laatste voorbereidingen te wachten voor het Kinderboekenfestival later deze week.
Maandag nog wat geknutseld, in dozen gestoken, ....
En dinsdag begon het echte werk. Om 11u zou de camion er zijn om al het materiaal te beginnen inladen. Maar een Surinamer zou een Surinamer niet zijn, als hij precies op tijd was. Uiteindelijk konden we tegen half 1 beginnen met inladen.
Al snel kreeg ik een gevoel dat ik op scoutskamp vertrok :) Alleen was de camion nu niet gevuld met sjorbalken (al geluk, want dat is iet lastig om in ne camion in te lade zenee), maar gevuld met boeken, spelmateriaal, water en nog veel meer.
Een gevulde camion en enkele uren later, zat het werk er op. (want niemand wist duidelijk wat er nu juist mee moest en wat niet, handig toch)
Tijd om naar huis te gaan en nog wat energie te sparen voor de komende drie dagen.
Drie dagen ga ik voorlezen aan peuters en kleuters over Moi Boi's verjaardag.
(Een jongen van 7 die zijn verjaardag viert met al zijn vriendjes)
Het kinderboekenfestival begon.
Ik wist niet goed wat mij te wachten stond, maar als snel werd het me helemaal duidelijk :)
Rijen kinderen van het kleuter- en basisonderwijs stonden aan te schuiven aan de ingang.
Doorheen de verschillende tenten werden ze geleid naar de juiste stand van hun keuze.
Tot de eerste groep kinderen bij mij aankwam.
Ik verwelkomde hen in mijn mooi versierde stand en begon met het verhaal. Aandacht luisterde ze allemaal naar het verhaaltje.
Ze waren allemaal zo schattig!
En wanneer het verhaaltje gedaan was stelde ik hen nog een paar vraagjes en zong ik samen met hen wat verjaardagsliedjes.
Het was geweldig!!!
Al snel zat ik in het ritme en ontving ik per dag 8 groepen van ongeveer telkens 20 kinderen.
Behoorlijk vermoeiend wel.
Maar op den duur wist ik wel al heel het verhaaltje uit men hoofd :)
Elke middag stond er een lekkere maaltijd te wachten en daarna was het even siesta-tijd.
Tot 16u stond er niet echt iets op het programma.
Tijdens de middag leerde ik twee leuke meisjes kennen, die hier ook op het festival met een stand stonden.
Saskia en Annemieke, twee Nederlandse meisjes die logopedie studeren, die hier in Paramaribo stage lopen op een school voor dovende en slechthorende kinderen. Wauw!
Uiteindelijk heb ik met hun de middaguren doorgebracht van de verschillende dagen.
Daarna stond er elke avond een leuke show op het hoofdpodium voor iedereen klaar.
Daar werd er gezongen en gedanst door kinderen. Kinderen van verschillende scholen hadden allemaal dansjes en toneeltjes voorbereid. En ook werden er voorleeswedstrijden georganiseerd.
Fijn vertier voor in de avond dus!
Dit was mijn programma voor de afgelopen drie dagen. Ondertussen ben ik ook elke dag met het fijne busje van en naar Para gebracht vanuit Paramaribo.(Telkens zo een uur rijden)
Maar die busrit was het elke keer weer meer dan waard!
Het was zo fijn om met die kinderen bezig te zijn. Je ziet de kinderen ook echt genieten van al deze dingen.
Er stonden als randanimatie ook springkastelen (springkussens zoals zij het hier noemen) en witte muren waarop ze konden schilderen.
Vele kinderen hadden zagen dit allemaal voor de eerste keer. Zo een evenement was er helemaal niet in hun district.
De kinderen waren dus helemaal door het dolle heen en hebben er drie dagen van genoten, net als ik!
Het waren 3 prachtige dagen, maar ook best wel vermoeiend.
Nu is het weekend aangebroken. Gisteren (vrijdag) was ik moe en heb ik me dan maar in de zetel geploft.
Vandaag trek ik waarschijnlijk de stad in om wat eten te kopen en leuke winkeltjes te verkennen. Hopelijk blijft de regen wat uit, want het is hier al heel de week wat wisselvallig.
Tropische regen valt met vlagen uit te lucht, maar wees gerust, het blijft hier wel 30 graden hoor ^^
Kusjes
xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten